Tiébélé
Blijf op de hoogte en volg Tom
27 December 2014 | Burkina Faso, Ouagadougou
Dinsdag 18/12
Een taxi-brousse is een busje waar een twintigtal mensen gezellig dicht bij elkaar een paar uurtjes doorbrengen. Tot het plaatsje Po gaat het vlotjes over het asfalt maar daarna hobbelen we naar Tiébélé. In Po is Franck van Tiébélé-tours (https://sites.google.com/site/tiebeletours/) op de bus gestapt en hij is onze gids voor vandaag en morgen.
De plaats waar we overnachten is geïnspireerd op de typische huizen van de "Cour Royale" die we straks bezoeken. De "Cour Royale" is een verzameling van huisjes die beschilderd zijn met allerlei symbolen. Een kalebas, vleermuis, gierst, pijl en boog, visnet, een slang, hagedis, schildpad,..., Franck legt de betekenis van de symbolen zorgvuldig uit. De ingang van elk huis is zo ontworpen dat een vijand makkelijk kan onthoofd kan worden. De dikke muren van de huizen zijn gemaakt van aarde, water en koeienstront wat zorgt voor milde temperaturen binnen. De huisjes bestaan uit twee ruimtes, om de tweede ruimte te bereiken moet ik bijna op handen en voeten kruipen, zo laag is de doorgang. Er is een aanvraag om werelderfgoed van de UNESCO te worden. Nu worden de inkomsten voor het onderhoud vooral uit toerisme gehaald.
's Avonds hebben we een boeiend gesprek met Franck over familiebanden in Afrika en Europa. Volgens ons kunnen ouders in Afrika door het aantal kinderen niet elk kind even goed kennen. Franck geeft dit uiteindelijk wel toe maar zegt dat de band tussen de familieleden (dichte en verre) sterker is in Afrika. Kinderen groeien hier dag in dag uit met elkaar op wat voor een hele sterke band zorgt.
Franck heeft weet van een feest in het dorp. Feest is misschien een verkeerde woordkeuze want het is een begrafenis. In Saria mocht geen muziek gespeeld worden omdat een jongeman was gestorven, hier is het een oude man en dan mag er volop gefeest worden. In een tricycle (een moto met een bak op gemonteerd) staan we een halfuurtje later bij het feest. Ik voel mij een beetje een partycrasher maar we zijn meer dan welkom ! De opzwepende muziek inspireren mannen en vrouwen tot een wilde dans (hard stampen met de voeten). Telkens iemand wil dansen moet hij wel een muntstuk tegen het voorhoofd van een andere danser drukken. Daarna wordt het muntstuk aan de muzikanten gegeven. Marcel, een Fransman die enkele maanden aan het rondreizen is, is de oudste blanke bezoeker en wordt uitgekozen om de bedanking van onze komst in ontvangst te nemen.
Een taxi-brousse is een busje waar een twintigtal mensen gezellig dicht bij elkaar een paar uurtjes doorbrengen. Tot het plaatsje Po gaat het vlotjes over het asfalt maar daarna hobbelen we naar Tiébélé. In Po is Franck van Tiébélé-tours (https://sites.google.com/site/tiebeletours/) op de bus gestapt en hij is onze gids voor vandaag en morgen.
De plaats waar we overnachten is geïnspireerd op de typische huizen van de "Cour Royale" die we straks bezoeken. De "Cour Royale" is een verzameling van huisjes die beschilderd zijn met allerlei symbolen. Een kalebas, vleermuis, gierst, pijl en boog, visnet, een slang, hagedis, schildpad,..., Franck legt de betekenis van de symbolen zorgvuldig uit. De ingang van elk huis is zo ontworpen dat een vijand makkelijk kan onthoofd kan worden. De dikke muren van de huizen zijn gemaakt van aarde, water en koeienstront wat zorgt voor milde temperaturen binnen. De huisjes bestaan uit twee ruimtes, om de tweede ruimte te bereiken moet ik bijna op handen en voeten kruipen, zo laag is de doorgang. Er is een aanvraag om werelderfgoed van de UNESCO te worden. Nu worden de inkomsten voor het onderhoud vooral uit toerisme gehaald.
's Avonds hebben we een boeiend gesprek met Franck over familiebanden in Afrika en Europa. Volgens ons kunnen ouders in Afrika door het aantal kinderen niet elk kind even goed kennen. Franck geeft dit uiteindelijk wel toe maar zegt dat de band tussen de familieleden (dichte en verre) sterker is in Afrika. Kinderen groeien hier dag in dag uit met elkaar op wat voor een hele sterke band zorgt.
Franck heeft weet van een feest in het dorp. Feest is misschien een verkeerde woordkeuze want het is een begrafenis. In Saria mocht geen muziek gespeeld worden omdat een jongeman was gestorven, hier is het een oude man en dan mag er volop gefeest worden. In een tricycle (een moto met een bak op gemonteerd) staan we een halfuurtje later bij het feest. Ik voel mij een beetje een partycrasher maar we zijn meer dan welkom ! De opzwepende muziek inspireren mannen en vrouwen tot een wilde dans (hard stampen met de voeten). Telkens iemand wil dansen moet hij wel een muntstuk tegen het voorhoofd van een andere danser drukken. Daarna wordt het muntstuk aan de muzikanten gegeven. Marcel, een Fransman die enkele maanden aan het rondreizen is, is de oudste blanke bezoeker en wordt uitgekozen om de bedanking van onze komst in ontvangst te nemen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
