Krokodillen aaien in Sabou

Zondag 7/12
Een uurtje later dan voorzien komt Moïse aan in de herberg waar we een
stokbroodje en thee nemen als ontbijt. Zijn broer Jean-Baptiste komt
om mijn bagage naar een andere herberg te brengen want deze herberg is gereserveerd vandaag. Jean-Baptiste wil een busje kopen voor het
transport van Koudougou naar Ivoorkust dat hij elke 4 dagen doet. Hij
vraagt of ik een camionette op de kop kan tikken die hij dan kan
omvormen tot busje voor personenvervoer. De camionette kan verscheept
worden naar de haven van Lomé (hoofdstad Togo) Ik zeg dat ik niet zo
thuis ben in de transportsector. Vandaag gaan we op een weg
gefinanciert door de USA naar Sabou waar krokodillen zijn te
bewonderen. Bij een stop aan de stuwdam van Koughin komt een man naar ons toe die een zakje met een soort kruid tegen de buikpijn heeft.
Moïse gelooft niet echt in de werking van dit middeltje. In Sabou
neemt de gids een vogel aan een touw mee om de krokodillen te lokken.
Al snel kruipt er één uit het water en hapt gretig naar de prooi. Ik
mag de staart even vasthouden voor de foto maar blijf veilig aan de
achterkant van het roofdier. Alligators en kaaimannen komen hier niet
voor. Iets verder staan enkele beelden die een verhaal voorstellen.
Een man wordt verslonden door een krokodil, kinderen van het dorp
worden geleerd dat krokodillen gevaarlijk zijn. Op een lege stoel moet
nog de figuur komen van de chef de village. In een drietal winkeltjes
verkopen gehandicapten souveniers. Na het gebruikelijke afbieden koop
ik een halsketting en drie flessenopeners voor 10000 CFA, aan de brede
glimlach te zien van de verkoper een mooie winstmarge voor hem !
Tijdens de luch praten ik en Moïse over het dorpsleven. Wat is er
nodig om het dorp te ontwikkelen? Fabrieken, betere
landbouwmethodes,... . Het meeste werk op het veld gebeurt tijdens de
natte periode (eind mei tot begin september), daarna is er nog weinig
te doen. Sommigen hebben een moestuin en mits wat irrigatie kan
tijdens de droge periode nog wat groenten gekweekt worden.
's Avonds ontmoeten we op de Place de la Nation Emmanuel Kabré, één
van de leden van A.A.C.O.D.E.K. Hij is verdeler van Telemob (één van
de GSM operatoren) en ook handelaar in landbouwproducten. Hij zorgt
voor de communicatie tussen Moïse en het dorp omdat hij in Koudougou
woont en Moïse in Yargatenga zit, een heel eind verder. Kabré begint
over de arabische landen waarop Moïse zegt dat hij niet veel moet
hebben van deze landen. We zitten niet ver van de spoorlijn naar
Ivoorkust en plotseling passeert een trein. De trein doet regelmatig
het transport naar Ivoorkust, vooral goederenvervoer. Het is de eerste
keer dat ik hier een trein zie. Als ik vertel over de Eurostar trekken
ze grote ogen...een trein onder de Noordzee, dit spreekt tot de
verbeelding. We praten nog verder over Europa, zoals velen zijn ze
geïnteresseerd in het leven in Europa maar het blijft het voor hen een
utopie om ooit dit continent te bezoeken, in tegenstelling met de
Europeanen die Afrika wel kunnen ontdekken.