Tafeltennis en to !

Dinsdag 20/12
Een Engelse vrouw heeft een tafeltennistafel geschonken aan ICCV.Ik zal de Burkinabé de kneepjes van het tafeltennis leren kennen!De tafel ziet er wel een beetje anders uit.Het wankele onderstel wordt afgedekt met een blad bestaande uit drie delen dat wat kleiner is dan de officiële afmetingen.Het net wordt geplaatst en we zijn vertrokken!Alhoewel ze nog nooit dit spelletje hebben gespeeld schuilt er talent in sommige vrijwilligers.'s Namiddags zijn een heel aantal nieuwe boeken toegekomen en die moeten allemaal een naamkaartje op de rug krijgen.Eugène schrijft daarna zorgvuldig elke boek in een groot orderboek.Alles gebeurt hier nog met steekkaarten,de computer heeft zijn intrede (nog) niet gedaan.'s Middags eet ik bij het gezin voor het eerst in mijn leven to, het zit dus niet alleen in mijn naam maar straks ook in mijn buik.Dit is hét nationale gerecht hier.Het kan gemaakt worden met maïs of gierst.Mijn familie maakt het met maïs en het ziet eruit als een witte pudding.Het smaakt...naar niets en wordt (gelukkig) met een saus geserveerd.Na het eten leert Colette(dit is de Paulette uit het vorige verhaal;sorry voor de verkeerde spelling) en Rachid mij enkele woorden Moré.Ik heb een lijst gekregen van de organisatie maar de uitspraak is een ander paar mouwen.Ik zal hier niet lang genoeg verblijven om dit taaltje een beetje onder de knie te krijgen.'s Avonds ga ik met Emmanuel het terrein van de bib opmeten.Met een rolmeter komen we aan afmetingen van ongeveer 22 m x 13 m.Emmanuel is een autodidact, hij heeft eerst grafische vormgeving gestudeerd (voor opdruk van kledij en publiciteitsborden), daarna architectuur.Thuis (ja,zo voelt het toch al voor mij) vertelt Moussa over de BAC(examen na het middelbaar dat in sommige Europese landen ook van toepassing is).Het is niet eenvoudig,hij heeft na een tweede poging een BAC van boekhouden behaald.Maar de verdere studies boekhouden kosten teveel en hij gaat sociologie studeren aan de universiteit...Thérèse vertelt dat Colette gourmanché spreekt,een taal die vooral in het oosten van het land wordt gesproken.Zij kan dit ook spreken maar de andere familieleden niet.Er volgt een geanimeerde discussie tussen Thérèse en haar man.Thérèse beschuldigt haar man van rascisme want hij heeft het niet hoog op met de Gourmanché(het volk heeft dezelfde naam).Alassane legt mij uit hoe to wordt klaargemaakt.Eerst wordt maïsmeel gedroogd (aha,dat lag dus al enkele dagen op de blauwe plastic) dat daarna wordt gemengd met water.